Puerto Rico november 2021
Scroll helemaal naar beneden om de eerste berichten te lezen!
Vandaag zit ik precies op de helft van mijn reis. Morgen kan ik terug naar de brouwerij om de gisting van de bieren op te volgen. Ik ben benieuwd! Ik ben dus blijven slapen bij Luis in Rincon. Zijn familie zat voor het weekend in San Juan, en Luis had vandaag op de planning staan om de Malta te maken. Na wat snoezen ben ik tegen 7 uur naar Playa Dona Lala gereden en heb ik er een half uurtje gelopen bij zonsopgang. Zalig! Nadien ben ik een uurtje gaan snorkelen ook Steps Beach. Ik ken die plaats redelijk goed, dus het was aangenaam om er terug te zijn. Het snorkelen is perfect gegaan, precies alsof het gisteren was. Er stonden wat auto's van wat jonge koppels die daar waren blijven slapen, maar verder was er niemand. Om acht uur 's morgens is het wel de beste tijd om te snorkelen, omdat er dan geen golven zijn en het water is er dan meesten super helder. Tegen 10 uur ben ik terug gereden naar Luis, die ondertussen ook wakker was. We zijn terug naar Aguada gereden omdat hij zijn vat was vergeten. Ik ben dus in totaal vier keer in Aguada geweest en vier keer in Rincon op minder dan 24 uur tijd. Onderweg hebben we een Foodtruck verplaatst die hij heeft gekocht om popcorn te verkopen, en alcohol vrije drankjes. Vandaar dat hij een test wil doen met die malta. Doordat het middag was, en wel wilden wachten op Alberto om te koken, zijn we naar Rincon Beer Company gereden in het centrum van Rincon en hebben we er gegeten. Ik opnieuw de fishtaco's, omdat ze vorige keer zooooo lekker waren. De plannen zijn verandert, en uiteindelijk hebben we beslist om de malta te maken in de keuken van Luis. Voor deze test wilde hij een mout extract gebruiken. Dat is een ingekookte versie van wort. Gewoon koken, en je kan het vergisten en zal bier uitkomen. Maar het was dus de bedoeling om enkel de malta te bekomen om het niet te vergisten. Het was waarschijnlijk een grappig zicht: twee clowns die in (niet al te grote) kookpotten aan het koken zijn. Ik voelde me heel even Walter White... Nadien ben ik terug naar mijn airbnb gereden en heb gekeken naar een stuk van '6 Underground. Ik ben vroeg in slaap gevallen.
Gisterenavond ben k dus nog iets gaan drinken bij Calle Bosque. Dat is een beetje de uitgaansbuurt van Mayaguez. Ben aan de praat geraakt met een barman die terug kwam om te studeren en tussendoor werkte. Het viel me op dat het 's avonds niet meteen afkoelt. Het was om middernacht nog steeds 28 graden in de stad. Aan de zee zal het wel wat koeler zijn. Ik heb redelijk lang geslapen, en ben tegen 10 uur naar Aguada gereden voor een brouwdag bij Jo thuis. Die zou normaal om 7 uur starten, dus ik was laat. Onderweg ben ik veel truck's tegengekomen die hun paarden vervoerden. Is toch altijd een raar zicht! Het brouwsel was nog niet opgestart wegens het ontbreken van wat stukken. Er moesten nog macademias worden gewassen en gemalen. Uiteindelijk ben ik met Alberto naar Rincon gereden (15 minjuten heen en 15 minuten terug) omdat hij de lactose was vergeten. Onderweg zijn we gestopt op de plaats waar Alberto een nieuwe brouwerij zal zetten in een autoherstelplaats, die ze nu aan het verbouwen zijn. Nadien zijn we terug naar Aguada gereden en had Jo het brouwsel reeds opgestart. Het is een 50 liter installatie met een warmwater tank, een beslagkuip/filterkuip en een kookketel. Het originele plan was om een normaal brouwsel te maken, en nadien een malta voor hun vriend Luis. Dat is ongeveer hetzelfde principe als brouwen, met dat verschil dat de wort niet wordt vergist. Jo had een aantal vrienden uitgenodigd, en zoals het op het eiland gebruikelijk is, was iedereen te laat. En was een bbq met heerlijke koteletten, runderribben, vleugels, ... Tussendoor zijn Alberto, Luis en ik nogmaals naar Rincon gereden om een vriendin, Helena op te halen, en een densiteitsmeter om het suikergehalte van de wort te meten. Jo woont in een huis van zijn tante, op een heuvel die uitkijkt op de oceaan. Fabuleus zicht, prachtig huis met bijna overal een balkon, en een grote tuin. Ik heb geprobeerde de zonsondergang te fotograferen, maar in het echt was het uiteraard nog veel mooier. 's Avonds is Senor Ramen toegekomen. Hij is al meer dan 15 jaar een chef, en is momenteel een zaak aan het opstarten die enkel ramen zal maken. Hij doet alles zelf van scratch: hij draait zelf de noedels, maakt de bouillon, ... De schotel was overheerlijk de foto is niet scherp jammer genoeg. Ik vroeg me af wanneer Albert en Luis hun Malta gingen koken, maar dat is er niet meer van gekomen. Afspraak was om het morgen te doen.
We zijn tegen 2 uur 's nachts naar het strand gegaan, en hebben wat gezwommen. Nadien zijn we terug naar Rincon gereden, naar het huis van Luis. We hebben wat Love/ Death + Robots gezien, en ik heb gekeken naar 'A life on the Planet' van David Attenborough. Vandaag ben ik hier precies een week, en ik heb het gevoel dat ik hier pas eergisteren ben aangekomen, alhoewel ik al redelijk veel gedaan heb. Het allerbelangrijkste is gebeurd: ik heb drie bieren gemaakt en nu hoef ik enkel de vergissing op te volgen en te wachten tot het bier is uitgegist. Ik zal niet in staat zijn om hier het finale bier te proeven, maar dat komt later wel. Ze gaan de bieren opsturen met Fedex zodat ik ze samen met René kan proeven. Ik ben deze ochtend rond 9 uur wakker geworden, en ben een half uurtje gaan hardlopen tot aan de zee en terug. Opnieuw was ik half in shock om te zien wat er allemaal aanspoelt aan de kust. Nadien heb ik een uur geschreven en toen was het tijd om te vertrekken naar Poncé, waar ik een afspraak had met Luis van Senoral Brewing Co. Het is een uurtje rijden, en ik ben precies om 12 uur aangekomen. De brouwerij is in een woonwijk in een rijhuis, en dat maakt sommige mensen nieuwsgierig. Een ietwat ouder vrouwtje is komen vragen of daar Pitorro werd gestookt omdat ze de vergisters enzo zag staan. Pitorro is illegaal en is de lokale moonshine. Hij heeft een 2,5 HL brouwinstallatie en drie vergisters van 3 HL en 3 vergisters van 6 HL. Hij brouwt twee dagen per week en veld de tanks elke maand via een rotatie systeem. Ik heb verschillende bieren geproefd van het vat en die waren allemaal super lekker. Er zijn wat vrienden langsgekomen en uiteindelijk was het een heel gezellig proeven. Soms werd er wat Spaans gesproken, en ik ben blij dat ik er vijf % van kan verstaan. Tegen 16 uur had ik redelijke honger en zijn we naar Papa Rupe geweest. Dit is een tap room/ restaurant, waar ze hun bier verkopen. Het bier zelf wordt momenteel op een andere locatie gebrouwen, maar volgend jaar verhuist alles terug naar daar. We werden door Luis en het supervriendelijke personeel goed ontvangen. Ik heb Thai style chicken wings besteld. Het bleken super grote vleugels te zijn en ze waren mega lekker! Toen ik vroeg naar de naam Papa Rupe verwees Luis mij naar de vele schilderijen en foto's in de bar. De brouwerij is dus vernoemd naar Luis zijn grootvader. Het was vandaag trouwens een speciale dag, want de huizen waar het restaurant inzit, bestaan vandaag precies 128 jaar. Van drie huizen hebben ze één gemaakt en er een heel gezellig restaurant van gemaakt! Tegen 18 uur ben ik dan terug richting Mayaguez vertrokken voor een rit van een uurtje. Ik ben naar de brouwerij geweest om de bieren te proeven. Alles ziet er goed uit!
Ik heb net 2 uur geschreven en ga nog een stapje doen in Calle Bosque. Ik ben op het gemak wakker geworden en tegen acht uur was ik in de brouwerij. Ik heb de drie bieren geproefd en wat metingen gedaan om te weten hoe het gaat met de gisting. Het eerste bier ruikt heerlijk, en is bijna uitgegist. Het tweede bier ruikt even lekker, maar totaal anders en is ook goed aan het gisten. Hier bier van gisteren is goed opgestart, dus alles ok! Ik heb de drie bieren gepurgeerd en nadien heb ik twee uur geholpen met Hector en Efraïn om hun Passiflora bier in blik af te vullen. Zoals altijd komt er een onophoudelijke stroom Medalla langs op de transportband van de bottelarij tot in hun opslag warehouse. Daarna ben ik met de auto naar Sandy Beach gereden, iets boven Rincon. Er waren wat surfers maar voor de rest was er geen kat. De zee was wild en er was heel veel stroming. Ik kon gewoon blijven zwemmen terwijl ik op dezelfde plaats bleef. Ik had mijn loopkleren meegebracht, en ik ben een uur gaan hardlopen langs de kust tot in Rio Grande Beach. In totaal was het amper 7,5 kilometer maar et voelde alsof ik een halve marathon had gelopen. Deels omdat het eerste stuk hard tegenwind was, en uiteraard omdat ik op het zand liep. Soms half in de zee, soms op het 'droge' zand. Soms zakten mijn voeten 10 centimeter diep in het zand. Na afloop heb ik nog wat gedobberd tussen redelijk grote golven. Toen ik toekwam in Sandy Beach was het licht aan het regenen, maar toen ik vertrok was de zon echt fel aan het schijnen. Warm! Toch raar dat ik zo rap vergeet dat het november is, en ik vorige week bij 3 graden Celsius naar Ieper ben gefietst. Ik kon uiteraard niet terug naar Mayaguez, vooraleer ik een goeiedag ging zeggen in Rincon Beer Company. Maar onderweg heb ik even gestopt aan El Faro de Rincon, een vuurtoren en vista point. Ik ben even nog iets verder doorgereden en heb nog een plons in het water gemaakt op Domes Beach. Ook daar zaten surfers in het water. Het was leuk om oa Jeremy en Lisandra terug te zien in de bar. Ik heb de 'Fish taco's gegeten. Die waren meer dan een welkom hapje na toch redelijk wat inspanningen van de namiddag. Alberto was aan het brouwen, en uiteraard ben ik naar de kleine brouwzaal afgezakt en hebben we één van Alberto's bieren geproefd terwijl het zweet van ons liep. Ik had die ochtend tickets gescoord via de HR afdeling van Cerveceria De Puerto Rico van een baseball wedstrijd die om 19u10 van start zou gaan, dus ik ben tegen 17 uur uit Rincon vertrokken op zeker om tijd te zijn. Ik was om 18u30 in het stadion en er was op dat moment werkelijk NIEMAND. Niet op het veld, niet buiten het station, nergens. Tegen 18u50 zijn er wat speler op het veld gekomen voor wat leek een ontspannen opwarming. Drie mannen zijn de piste rond het veld komen besproeien, er kwam hier en daar wat volk bij in de tribunes, en tegen 19u25 werd de wedstrijd op gang gefloten. Ik ken niks van baseball, en had meteen door het principe telkens hetzelfde is; iemand gooit een bal, en iemand probeert er op te slaan. Dan is er 10 seconden actie en start alles opnieuw. Net zoals American Football, in positie gaan staan, de bal proberen vooruit te krijgen en dat herhalen... Voor mij is dit anders dan voetbal, omdat het spel daar constant in beweging is. Na een paar uur had ik heb voor gezien, en ben ik naar de vip-loges geweest. Gewoon de lift in, en binnengelopen, alsof ik daar thuis hoorde. Twee (grote) cocktails gekregen (ik ken niks van cocktails dus don't ask me wat they gave me). Aan de praat geraakt met vriendelijke mensen, en net toen ik vroeg hoe het met de wedstrijd stond, en hoelang het nog ging duren, was de wedstrijd klaar. De Ingios van Mayaguez hebben de Gigantes de Carolina met 4-2 verslaan. Ik vond het leuk dat ik een baseball wedstrijd kon meemaken, maar qua sfeer en gezelligheid kon het veel beter. De supporters waren niet echt hardcore hun team naar de overwinning aan het schreeuwen, iets wat ik in Belgisch voetbal wel zie. Toen ik een derde cocktail vroeg, kreeg ik van de ober de vraag wat mijn naam ook alweer was voor rekening. Ik schudde de naam Brownsen uit mijn mouw, hij checkte iets op de computer en zei dat alles ok was. That was my call to just go home. Heb de cocktail dan toch niet besteld en was blij dat ik 15 minuten later in mijn bed lag.
Ik ben gisteren om 21u30 gaan slapen en ben opgestaan op 5 uur deze morgen. Ik had mijn wekker gezet om 5 uur, en ik was van plan om te gaan hardlopen indien ik vroeger wakker was geworden. Mijn lichaam heeft de rust dus nodig. Na een lauwe douche heb ik een beetje Spaans gedaan op de app, en ben ik naar de brouwerij vertrokken. We hebben het derde brouwsel precies om zes uur opgestart. Het brouwsel van gisteren is goed in gisting. En het brouwsel van maandag zit nu op 5,2 plato. Ik ben echt benieuwd naar het resultaat, maar het bier is nog maar 36 uur aan het gisten, dus ik moet wat geduld hebben. Voor de rest is het derde brouwsel goed verlopen. Tegen 14 uur was ik klaar en heb ik samen met Daniel, Philip en Efraïn een Superbia en Karma Noir geproefd. Toen ik naar mijn airbnb terugreed, ben ik twee ruiters op hun paard tegengekomen. Ik ben dus niet de enige die in de verkeerde richting van de straat rijd. Na een snelle douche ben ik naar Zurc Brauhaus in Coamo gereden. Het is iets meer dan anderhalf uur rijden, en bij aankomst was er niet meteen een parkeerplaats in de straat, dus ben ik een klein steegje ingereden. Langs de kant van het straatje stond een mevrouw (een soort van een Karen) hard te gesticuleren dat ik trager moest rijden, terwijl ik eigenlijk heel traag reed. De boze blik was priemend en toen ik mijn auto had gedraaid en terug naar boven wilde rijden omdat er geen parkeerplaats was, werd ik opnieuw super onvriendelijk aangekeken en op een overdreven manier op attent gemaakt dat ik trager moest rijden. Ik reed geen 5 km per uur. Omdat ik omhoog moest rijden heb ik wat extra gas gegeven, misschien was dat provocerend maar ik zag daar geen probleem in. Ik ben heel vriendelijk ontvangen door Juan Carlos, alias Senor Zurc, die net een brouwsel Kölsch aan het satureren was. Ik kreeg het bier meteen te proeven, Het bier was zeer verfrissend en had een hoppige twist, die in een normale Kölsch niet voorkomt. Leuk! Hij brouwt ongeveer 6 HL per keer en heeft drie vergisters. Alles wordt ter plekke op vaten getrokken, terwijl ook hij zijn grote batchen laat brouwen in de VS. Nadien hebben we zijn Hopdusa uit blik geproefd, een juicy IPA van 6 %. Exotisch hoppig met een zachte bitterheid. Toen ik ongeveer een half uur in de brouwerij zat, stond plots een agente voor de deur met de melding dat ik bijna drie mensen had doodgereden. Ik viel bijna van mijn stoel. Gelukkig kon senor Zurc op de agente inpraten, zodat ik niet werd gearresteerd. 'Karen' stond op afstand toe te kijken en te hopen dat ik in de boeien werd geslaan. Ik was danig opgelucht dat ik er met een verwittiging vanaf ben gekomen! Nadien zijn senor Zurc en ik naar La Ceiba gaan eten. Dat is een restaurant waar ze als specialiteit Mofongos hebben. Zware kost, maar wel lekker. Uiteraard met een Medalla. Tegen acht uur ben ik dan terug naar Mayaguez gereden en was ik blij dat ik tegen 21u45 in mijn bed lag.
Ik heb goed en lang geslapen. Ben om 4u30 spontaan wakker geworden en heb me op mijn gemak klaargemaakt om te gaan hardlopen. Ik heb een toertje gedaan van een uur, dat ik vorig jaar ook al eens deed. Het is 10 kilometer, dus ideaal om de ochtend te beginnen. Het viel me meteen op dat het rond die tijd van de dag nog echt aangenaam fris is. Met fris bedoel ik een aangename 20 graden. Ik ben mijn looplamp thuis vergeten en kon me de vele putten van afgelopen zomer gelukkig nog goed herinneren. Opletten dus om mijn voet niet om te slaan. Ik ben opnieuw op precies dezelfde plaats (waarschijnlijk) hetzelfde paard tegengekomen op het voetpad zoals in de zomer. Toen ik langs de zee liep was het echt heerlijk om de golven te horen op 10 meter afstand. Ik probeerde af en toe naar de sterren te kijken, want er was geen maan, en aangezien het dan donkerder is, is er meer te zien. Heel toevallig heb ik een vallende ster gezien die door het sterrenbeeld Orion zoefde. Het was alsof Orion een speer afvuurde. Machtig! Na een korte douche ben ik naar de brouwerij vertrokken. Op dat moment was het al bijna licht. Hier komt de zon op om 6u35 en gaat ze onder om 17u50. Dat wil zeggen dat ik hier bijna 150 minuten licht per dag meer heb dan in België. Het is ook gemiddeld 20 graden warmer dan in België en dat vind ik heerlijk! Daniel en ik zijn het brouwsel van vandaag gestart tegen 7 uur. Ik heb de tijd genomen om de blog van gisteren af te werken en de gisting van gisteren op te volgen. Het brouwsel is goed opgestart en ruikt al mega lekker! Ik kan subtiel de geuren van de kruiden doorheen de gistgeur waarnemen. Voor het brouwsel van vandaag gebruiken we een andere gistsoort. Una hamburgesa con dos trozos de carne. Dit is waarschijnlijk de enige keer dat ik in Puerto Rico een hamburger ga eten... deze van de Brewers Foodtruck op de brouwerij zijn heerlijk! Op het einde van het brouwsel ben ik vlug om wasproduct gereden. Ik had mijn vuile was mee naar de brouwerij en ben super blij dat ik opnieuw van de wasmachines kan gebruik maken die er staan. Zoals ik in de vorige blog heb uitgelegd zijn die er gekomen voor het personeel om hun was te doen, toen er maanden geen elektriciteit en water was in sommige delen van het land, na de doortocht van de verwoestende orkaan Maria. Nadien ben ik naar een piepklein strandje gereden op 10 kilometer van Mayaguez. Op het strand van Mayaguez is me door iedereen afgeraden om er niet te zwemmen, en nu ik een auto heb, kan ik me makkelijk verplaatsen en hoef ik niet terug te fietsen in het donker. Er zaten wat mensen in het water te dobberen en af en toe kon ik en woord Spaans verstaan. Ik heb zelf wat geplonsd, en redelijk wat tijd besteed aan mijn eigen Spaanse les met als motto: la práctica hace la perfección! Ik moet toegeven dat ik dit door een vertaal app heb gezwierd, want mijn Spaanse is momenteel zo basic dat ik een tafel kan reserveren voor 3 personen en een appel met water kan bestellen. En een taartje :) De zonsondergang was fabuleus... ze hebben hier aan de westkust een patent op verbluffende zonsondergangen. Ik ben tegen 18u30 naar mijn airbnb teruggekeerd, heb het zand van mij gedoucht en heb de traag gegaarde ribben opgepeuzeld. Jammer dat ik ze niet eerst kon grillen of flamberen. Daarna heb ik een uurtje geschreven, nog wat Spaans geoefend en naar de rest van Moana gekeken, in het Spaans met Engelse ondertitels.
Ik heb in de loop van de dag contact gezocht met drie micro brouwerijen 'in de buurt' en morgen heb ik om 16 uur een afspraak in Coamo bij Juan Carlos van Zurc Bräuhaus, op anderhalf uur rijden van waar ik verblijf. Ik wacht nog op de nieuws van de andere twee brouwerijen zodat ik die ook binnenkort kan bezoeken. Ik ben om 2u15 opgestaan en tegen half drie vertrokken naar Mayaguez. De weg is op geen enkele plaats verlicht, wat het een beetje lastig maakt om te rijden. Er was bijna geen verkeer, dus dat was al een geruststelling. Het is 190 kilometer, en ik ben om 4u50 bij mijn arirbnb aangekomen. We konden het regelen dat ik in dezelfde kamer kan verblijven zoals in augustus, en ik ben daar heel erg blij om. Veel licht en een klein balkom om mijn bezwete (loop) kleren op te hangen. Anders hangt er een geur van natte vuile kleren in de kamer en dat is niet echt aangenaam. Ik heb meteen mijn koffers uitgepakt, mijn kleren opgeborgen en de rest van mijn gerief proper georganiseerd. Daarna heb ik een douche genomen en ben ik tegen 6u naar de brouwerij gefietst. Ik kreeg van de dienst veiligheid te horen dat ik naar een labo moest voor een covid-antigen test, aangezien mijn PCR test van afgelopen woensdag al verlopen was. Het labo is net tussen mijn airbnb en de brouwerij in, dus ik was er binnen 5 minuten. Wat Spaans geoefend via de app, en tegen 6u30 kon in naar binnen. De mevrouw achter de balie kon geen enkel woord Engels, en gelukkig kon ik me een beetje behelpen in het Spaans. Na wat heen en terugbellen met de dokter van de brouwerij mocht ik 70 dollar betalen en kreeg ik 10 minuten later een swap in mijn neus. Terug bij de brouwerij moest ik wachten op het resultaat voor ik naar binnen mocht. Resultaat was negatief, dus tegen 7u30 konden we eindelijk beginnen met het programmeren van de brouwinstallatie, en het malen van het graan. Het brouwsel is goed verlopen. Het is de zesde keer dat ik een bier maak op de Schulz installatie, dus ik ben er al wat vertrouwd mee. Het programmeren werd uiteraard gedaan door Daniel, die me opnieuw alle hulp heeft aangeboden die ik nodig had. Bryan had een vrije dag en is de ganse dag komen volgen. Zo kon hij wat bijleren over het brouwproces in het algemeen en konden we wat bijkletsen. Na het brouwen ben ik een douche gaan nemen en ben ik naar Pueblo's geweest om wat boodschappen. Ik wilde graag ribbetjes klaarmaken 'slow cook style'. Ze hadden enkel in bbq saus gemarineerde ribben, maar dat was prima voor mij.
Ik dacht dat ik een oven had, maar het was een microgolf (dat heb ik me dus verkeerd herinnerd). De enige manier om die ribbetjes klaar te maken was dus sous-vide. De grootste pot was net te klein om de opgerolde zak met ribben half in onder te dompelen. Soit, na wat klooien en ronddraaien en vooral uren wachten waren de ribbetjes klaar en vielen ze van het bot. Ik was ondertussen te moe en had de rest van mijn vegetarische chili bonen mix al lang opgepeuzeld. Ik ben tegen 19 uur in slaap gevallen, wakker geworden door lawaaierige onderburen, oordoppen ingeplugd en lekker verder geslapen. Ik was al wakker van 2u die morgen, en na de lange autorit en een brouwdag kon ik de nachtrust goed gebruiken. Morgen is het brouwdag 2, en ik wil fris zijn om tegen 6u30 te starten. Ik ben rond 8 uur opgestaan en ben 40 minuten gaan hardlopen langs de zee. Nadien heb ik mijn valiezen ingepakt en ben ik uitgechecked uit de airbnb tegen 10 uur. Nadien ben ik naar Tony en Becky's nieuwe huis gereden en hebben we een Gula geproefd met Roeselare Groendal oude brokkelkaas. Nadien zijn we gaan eten in La Verguenza in Condado. Na het eten zijn we naar Old San Juan gereden naar Tony's brouwerij om de fiets op te halen die ik in Mayaguez zal gebruiken om van mijn airbnb naar de brouwerij te rijden. Uiteraard hebben we sommige bieren geproefd van de brouwerij. Daarna zijn we naar Taberna Medalla geweest om de tripel en de Black Bart te proeven die ik in de zomer heb gemaakt. Tot mijn grote vreugde was de tripel super lekker, net zoals ik me het bier herinnerde. De Black Bart had ik nog niet geproefd na toevoegen van de eiksnippers die geweekt waren in rum. Het bier toverde meteen een grote smile op mijn gezicht: zalige eiktoetsen, subtiele rum aroma's die mooi versmolten waren met de gebrande toetsen van het bier. Jammer dat ik geen vat kan meebrengen naar België! Na afloop zijn we naar Tony's huis gereden en hebben we nog wat biertjes geproefd en pizza gegeten. Ik was te moe om meteen naar Mayaguez te rijden, dus ben ik om acht uur in mijn bed gekropen omdat ik om 2 uur 's nachts wilde vertrekken om tegen vijf uur in mijn airbnb te zijn. Morgen is het de eerste brouwdag en ik kijk er enorme naar uit om terug in Del Oeste zijn.
Ik heb maar drie uur geslapen en had geen zin om in mijn bed te liggen woelen, dus heb ik de blog van gisteren afgewerkt. Ik heb mijn valiezen uitgepakt en de chocolade en bierbuit eens goed bekeken. Het is een klein mirakel dat ik alles mee heb gekregen na die controle! Tegen halfacht ben ik iets langer dan een half uurtje gaan hardlopen op het strand. Mijn airbnb ligt op een kilometer van de zee, dus dat is aardig meegenomen. De laatste keer dat ik ben gaan lopen was drie weken geleden, en toen heb ik mijn voet ergens pijn gedaan. Ik heb afgelopen weken dus geluisterd naar mijn lichaam en heb een pauze genomen, en eerlijk gezegd was ik gewoon soms te moe of te lui om na het werk nog naar buiten te gaan, nu het al vroeger donker is. Het zachte zand is niet de beste plek om te lopen, maar ik vond het heerlijk om af en toe in de zee te lopen. Blijkbaar is hier een storm gepasseerd want de kustlijn heeft duidelijk afgezien. De laatste 2 kilometers is het hevig beginnen regenen, en heb ik dus mijn douche al deels buiten genomen. Ik was door en door nat toen ik terug bij mijn airbnb aankwam. Na een douche om al het zand van in mijn Vibram schoenen weg te spoelen, ben ik naar Pueblo's geweest om wat eten te kopen. Ik ga hier in San Juan niet veel koken, maar ben wel van plan om dat te doen in Mayaguez. Ik heb wat Ramen gekocht en wat chili bonen zonder vlees. Ik was uiteraard blij dat ik Neon Rainbow heb gevonden, en heb er meteen een paar meegenomen om van te genieten! In de namiddag ben ik naar het strand gewandeld en heb ik wat gezwommen. De golven zijn veel hoger dan in de zomer en ik vond het geweldig om de kracht van de zee te voelen. Het surfseizoen is blijkbaar begonnen. Er staan waarschuwingen dat zwemmen gevaarlijk is, omwille van de stroming. In de late namiddag ben ik opgehaald en naar het autoverhuur bedrijf gebracht waar ik de huurauto heb opgehaald. Wat een verschil met de auto die ik afgelopen zomer had! In de vooravond is Tony me komen ophalen, en zijn we naar Dragon Stone Abbey gereden, een brouwerij in Rio Grande, een half uurtje van San Juan. Daar heeft Jose en zijn zoon een brouwinstallatie van 5 HL. We zijn heel goed ontvangen en hebben zijn bieren geproefd. Echt lekker! Ideaal om de dag af te sluiten. Ik ben meteen op mijn benen op verschillende plaatsen gebeten door muggen. Dus ook in de herfst ben ik een aantrekkelijke bron van vers bloed... Opgestaan met wat zenuwen… vandaag is het reisdag! Ik heb niet veel geslapen door de adrenaline. De laatste weken en maanden heb ik veel teveel gewerkt om deze reis te kunnen inplannen, en ik heb het gevoel dat ik eigenlijk uitgeput vertrek. Ik hoop dat ik daar snel op mijn plooi zal vallen en tot rust kan komen. Bij het vertrek thuis hebben Sushi en Yoda op een speciale manier afscheid genomen door me vreemd aan te kijken. Katten zijn toch rare wezens! In de luchthaven moest ik alle documenten voorleggen die ik ervoor met alle moeite van de wereld had kunnen uploaden: pasport, transit codes, vaccinatie bewijs, PCR test, … Toen ik de receptioniste de mail toonde dat al mijn documenten waren geverifieerd viel ze uit de lucht. Haar Spaanse collega zei dat ze dat systeem niet gebruiken in Brussel. Why o why did I do all the effort then? Derde valies was 180 euro (enkele reis), ipv de 80 de ik heb betaald bij een online upgrade, eerder die week van mijn tweede valies. Je hebt weinig keus: gewoon betalen want je wil je gerief mee kunnen doen. Het vliegtuig is op tijd vertrokken richting Madrid. Zoals in de zomer heb ik een bordje Iberische ham gegeten met een La Estrella Damme biertje. We zijn met een vertraging van 15 minuten opgestegen, en na een half uur werd gevraagd of er iemand aanwezig was die EHBO kon toepassen. Ik heb ooit een cursus gevolgd, maar dat dat is 20 jaar geleden, en dacht dat er wel een dokter aanwezig zou zijn. Een half uur later voelde het alsof de motoren niet meer op volle kracht gingen, en dat we vertraagden. Dat is geen goed nieuws wanneer je nog zeven uur moet vliegen. We kregen na vijf minutren te horen dat we ‘an emergency landing’ gingen maken in Lissabon. Na het landen, medici op het vliegtuig, persoon met appendix probleem van het vliegtuig halen en als dessert een extra tankbeurt, zijn we na twee uur terug opgestegen. Ik heb nogmaals naar Tenet gekeken. Een bijzonder speciale film van Christopher Nolan. Nog verwarrender dan Inception en even sciencefiction als Interstellar. Ik heb daarna wat gedommeld en op het einde van de vlucht ben ik beginnen kijken naar Vaiana. In het Spaans, met Engelse ondertitels. Ben jammer genoeg niet lop het einde geraakt. We zijn met een vertraging van twee uur toegekomen in San Juan, en na een aangenaam gesprek met de dienst ‘border control’ kon ik mijn drie valiezen gaan ophalen. Er lagen er twee op de band toen ik toekwam, op de derde heb ik een uur moeten wachten omdat het transport systeem niet werkte. Geen probleem: ik was al blij dat alles deze keer meteen mee was. In de zomer moest ik thuis dagen wachten op de laatste valies. Wanneer je kan jongleren gaat de tijd snel en is het wachten niet zo erg.
Toen ik al mijn valiezen op een betalende trolly had gezet (in tegenstelling to afgelopen zomer had ik nu wel dollars mee) ben ik langs de douane gepasseerd en mijn overvolle trolly viel meteen op. Ik kreeg de vraag of ik eten had meegebracht, en ik zei: een beetje bier en wat chocolade. Ik ben de kruiden, de kaas, de grote pot perenstroop en de broodmix voor Milena vergeten te vermelden. Hallo, ik ben ondertussen 15 uur aan het reizen en ben moe. Kan iedereen toch overkomen? Het niet vermelden van bepaalde voeding is blijkbaar een grote inbreuk dus werd ik meegenomen naar een balie waar een dossier tegen me werk opgemaakt. Er werd me verteld dat ik zelf verantwoordelijk was voor de keuze de ik had gemaakt om een deel te verzwijgen. Voor heel even vreesde ik dat ze alles in beslag zouden nemen, en dat de recepten voor het bier dat ik in mijn hoofd had, al meteen in het water zouden vallen. Ik kon uitleggen dat ik alles nodig had om te brouwen, en het gesprek ging plost de goede kant uit: over bier. De douane beambte, zo bleek op het einde van het gesprek, had familie in Frankrijk, maar wilde niet naar daar reizen. Hij had zijn naaste familie al jaren niet gezien. Ik kon enkel begrijpend luisteren en hopen dat alles in orde zou komen met mijn gerief. Hij leek bijzonder gefrustreerd en ik vermoed dat hij gewoon blij was dat hij zijn verhaal even kwijt kon. Wanneer iemand over Hitler begint en het huidige Frankrijk met de aanloop naar de tweede Wereldoorlog vergelijkt kan je beter zwijgen. Ofwel wilde hij me tonen dat hij de baas was... in elk geval stond ik daar als een lam schaap, bang voor wat de wolf ging doen. Ik heb hem van mijn bier aangeboden... en even twijfelde hij om het aan te nemen. Nadien mocht ik gewoon naar buiten wandelen, met mijn valiezen vol chocolade, bier en de rest van de voeding. Ik moest bijna huilen van geluk. Ik had woensdag mijn prepaid simcard van in de zomer opgeladen, maar bij het opstarten bleek er een probleem. Ik kon niet bellen en kon geen data versturen. Stress! Het is me dan wel gelukt om via mijn Belgisch abonnement Philipe van Cervecdra De Puerto Rico te bellen die me is komen halen. Ik heb mijn valiezen in de airbnb afgezet, snel een douche genomen en het was bijna één uur s’ nachts toen we eindelijk in Lupulo waren voor een biertje. Tony zat op ons te wachten, en na na twee verfrissende biertjes ben ik terug bij mijn airbnb afgezet en ben ik er in geslaagd om mijn simkaart toch te activeren na heel wat proberen. Tegen 3 uur ben ik gaan slapen, na een lange, stressvolle dag, maar ik ben super content dat ik terug in Puerto Rico ben! Morgen krijg ik normaal een huurauto en kan het avontuur beginnen, want zondag vertrek ik al naar Mayaguez om maandag, dinsdag en woensdag te brouwen. |
Archieven |