Puerto Rico november 2021
Scroll helemaal naar beneden om de eerste berichten te lezen!
Vandaag is D-day… ik vertrek deze avond om 21:20 naar huis. Ik ben eerst een half uur gaan lopen met Tony en Becky tot aan de zee. Na een frisse douche zijn Tony en ik vertrokken, en in het drukke verkeer heb ik abrupt moeten remmen voor de auto voor mij. Ik heb net op tijd kunnen vermijden dat ik in zijn gat zat, maar de auto die achter mij kwam, heeft me wel aangereden. Ik ben samen met Tony uitgestapt en de dame van rond de 6O (schat ik zo) is in haar auto blijven zitten. Er was geen schade aan de huurauto, maar wel aan haar auto. Tony en ik hebben elkaar aangekeken, en besloten om door te rijden. We waren net op tijd bij Ron Del Barrilito. Het laatste wat op mijn programma staat was dus een bezoek aan Ron Del Barrilito. Dat is één van de oudste producenten van rum in Puerto Rico. Ik heb in de zomer een donker bier gemaakt voor Maribel, de CEO van Cerveceria de Puerto Rico. En aan dit bier zijn eiksnippers toegevoegd die een week op rum hebben gelegen. Volgend jaar ga ik dit bier opnieuw maken, en leggen we het meteen op rumvaten van Barillito. Wel, dat is toch het plan. Vandaar dat we vandaag met Ariana, de marketing verantwoordelijke voor de bieren van Del Oeste en Luis, de marketing director van Ron Del Barrilito een meeting hebben. Ook Philipe, Bryan en Tony waren van de partij. We kregen een leuke en boeiende toer van het bedrijf, dat in 1880 werd opgericht. Het is één van de weinige rum producenten die zijn overgebleven na de drooglegging van 100 jaar geleden. Het is nog steeds een familiebedrijf, en één van de kleinzonen woont nog altijd op het domein. Hij is al in de 80, maar bezoekt nog elke dag de kelders. De meesterblender, Luis, werkt al tientallen jaren voor Ron Del Barrilito, en laat de rum ergens anders stoken, onder zijn supervisie. De productie van rum is dus na de drooglegging niet teruggekeerd naar de locatie waar de rum rijpt. De rum komt op het bedrijf aan en een bepaald deel ondergaat een maceratie met tot 25 verschillende kruiden en vruchten. Deze techniek is uniek, wat wil zeggen dat zij de enigen zijn die deze rijping hanteren. Na een paar maanden maceratie wordt een piepklein deel dan gemengd met de gewone rum, en dat laten ze dan gedurende 5 tot 40 jaar rijpen op sherry of wijn vaten van 250 of 500 liter. Ze hebben 5 kelders, waar ongeveer telkens 600 vaten staan. Reken zelf maar uit hoeveel rum dat is! In de kelders rook het verbluffend. Overweldigende geuren van hout, tabak, leer en zelfs vanille streelden het pallet van onze hongerige neuzen. Na afloop van de toer kwam Luis erbij, en hebben we gepraat over het project van de Black Bart in rumvaten van Ron Del Barrilito. Er was een biervat van de Black Bart aanwezig, en we konden het bier proeven terwijl we hebben gebrainstormd. Uiteraard had ik ook chocolade mee, en dat paste wonderwel met de Black Bart. De chocolade en karamel toetsen van beiden versmolten en de vanille accenten in het bier kregen een boost door de cacao van de chocolade. Na afloop kregen we door Eduardo een lekkere degustatie van hun vier rums: de twee, drie, vier en vijf sterren rum. De vijf sterren rum kost 750 dollar, en is slechts gemaakt met een oplage van 5000 flessen. De rum is gemiddeld tussen de 30 en 40 jaar oud. Eigenlijk is dit een collectors item. Wanneer de eerste flessen Black Bart Barrel Aged op Ron Barrilito vaten uitkomt, dan ga ik me met een flesje 5 sterren verwennen. Het bezoek duurde in totaal 4 uur, en na afloop heb ik Tony in Old San Juan afgezet, en ben ik naar het strand geweest om nog snel wat zon me te pikken. Ik heb veel gedaan in de laatste twee weken, en had meer moeten ontspannen. Will do that next time! Na wat grote golven ben ik opgehaald door Bryan, die me naar het huis van Tony en Becky heeft gebracht, waar ik mijn koffers heb opgehaald.
Ik heb afscheid genomen van Tony en Becky en ben daarna afgezet in de luchthaven. Mooi op tijd. Ik ben vergeten mijn zakmes in mijn valies te steken, waardoor het er is uitgepikt. Ik heb dat mes zeker al tien jaar, en moest het met pijn in mijn hart afgeven. The island gives and the island takes... Het vliegtuig is met 45 minuten vertraging richting Madrid vertrokken en ik hoop dat ik wat kan slapen. Deze morgen hebben we om 10 uur afgesproken in Del Callejon voor een soort afscheidsdegustatie. Iedereen kon wat bieren meebrengen, en we zouden samen ontbijten. Uiteraard zijn de meesten pas na de middag afgekomen. Iedereen mocht wat proevers meebrengen, en ik had wat flessen Karma en Karma Bourbon gespaard, alsook een Luxuria en een Invidia. Het bier vloeide rijkelijk en werd goed gesmaakt. El Senor Zurc had zijn hiopduda mee, Jose had lekkere stalen mee, we hadden twee growlers gekregen van Adrian van Cacique, Zalika kwam met een ganse doos, en Jo en Alberto hadden hgun collab IPA mee. :) Tegen 16 uur zijn we naar T-Mobile district geweest en zijn we gaan eten in La Burguesia. Jo, Alberto, Pedro, Jaz, Gustavo en ik. De burgers waren lekker, en het was leuk om het bier van Alberto te kunnen drinken bij het eten. Omdat Jo, Alberto en Jaz nog helemaal naar het westen moesten, en Gustavo naar Yauco, zijn ze tegen 18u30 aangezet, en ben ik naar mijn airbnb geweest om mij te douchen.
Na een frisse douche heb ik besloten om mijn koffers deels te pakken en deze avond te verblijven bij Tony en Becky. Dat maak het morgen eenvoudiger om van hieruit te vertrekken naar de luchthaven omdat ik bepaald bier nog zal moeten inpakken dat ik pas morgen krijg. Ik heb toen ik wakker werd beseft dat ik binnenkort een pcr-test moet dan, want binnen twee dagen, om maandagavond vertrek ik terug naar huis. Ik ben om zeven uur opgestaan en heb een online afspraak gemaakt in het labo waar ik in de zomer ook een test heb laten uitvoeren voor ik terug heb gereisd. Om een pcr-test te kunnen laten afnemen, heb je een doktersvoorschrift nodig, en ik heb dezelfde weg gevolgd zoals vorig jaar. Met dat verschil dat ik mijn doktersvoorschrift niet meteen ontving. Ik was om 7u45 bij Tony, en hij was om 8u05 klaar om te vertrekken. Maar uiteraard niet voordat hij nog een boterham heeft gemaakt. :) Uiteindelijk zijn we om 8u25 vertrokken naar het labo. Daar bleek ik niet op de lijst te staan. Ik had dan toch geen doktersbriefje. Ik dacht dat de dienst die ik had gebruikt gewoon op zaterdag gesloten was. Enige optie: naar een ziekenhuis in de straat, een dokter zoeken die me een voorschrift wilde schrijven en dan hopelijk op tijd terug in het labo, dat om 11 uur ging sluiten. Paniek!! Ik zag het al gebeuren dat ik niet ging kunnen vertrekken omdat ik misschien pas op maandag een afspraak ging kunnen maken. In de auto heeft Tony geprobeerd om zijn broer te bellen die een dokter als vriend heeft, maar zijn broer nam zijn telefoon niet op. Ik heb toen alles nog eens goed gecheckt en gezien dat ik hetgeld had overgemaakt aan de verkeerde persoon. Opnieuw geprobeerd drie minuten later had ik mijn doktersbriefje voor een pcr-test. Tegen negen uur waren we uiteindelijk op weg naar Aviators Brewery in San Lorenzo. Een half uurtje later waren we bij de brouwerij. Charles, de eigenaar is ingenieur (en zag er uit als een professor uit een Hollywood film) en wist ons te vertellen dat zijn huidige brouwinstallatie er nog maar een paar maand staat, en dat hij nog maar een paar brouwsels had gemaakt. Hij had vroeger een 4 HL installatie, maar die is overgenomen door Cold Blood Brewery in Quebradilla, een brouwerij die ik bezocht in de zomer. Zijn nieuwe 10 HL installatie is van Chinese makelij en ik viel van de ene verbazing in de andere. Hij had zelf de volledige sturing moeten installeren en programmeren, en kreeg pas na lang aandringen een Engelse vertaling van de handleiding. Het heeft dus wat tijd gekost om alles operationeel te krijgen. Bij het bekijken van het roerwerk viel me op dat het in de verkeerde richting draaide. Waarschijnlijk een kwestie van de sturing om te draaien (ik heb hier geen enkel idee van), ofwel de messen gewoon demonteren en van richting wisselen. Na vijf minuten had ik de juiste sleutels in mijn handen, en heb ik de helft omgedraaid. Half in en half uit de filterkuip hangend. De andere helft heft Tony gewisseld. Hij is iets kleiner dan ik, en kon gewoon in de kuip kruipen. We hebben een aantal van de bieren geproefd en sommige waren bijzonder lekker. Hij laat bepaalde batchen voor een deel rijpen op houten vaten, die het bier een licht zuur karakter geven, met subtiele geuren zoals een Rodenbach Vintage. Tijd gaat altijd veel te snel voorbij wanneer het boeiend is, maar aangezien we ons aan een schema wilden houden, moesten we tegen 12 uur weg. Ik wil om 16 uur gaan zwemmen, en Tony wil om 16 uur in de taproom zijn. Het is 90 minuten rijden van San Lorenzo naar Orocovis. Dus zijn we toegekomen tegen 13u30. Adrian is de bezieler van dit nieuwe project. Een relatief jonge gast die ons hartelijk verwelkomde. De installatie is relatief klein, hij brouwt 150 liter per batch, en heeft drie vergisters van 300 liter. Alles wordt voorlopig op vaten afgevuld, ofwel in growlers. We konden zijn Helles rechtstreeks proeven van de helderder tank. Verfrissend in dit warme weer. Ik heb gemerkt dat de zon een stuk warmer aanvoelt in het binnenland, dan aan de zee, waar ik meestal heb verbleven. Misschien omdat er inbrekers het binnenland veel minder wind is. Wie zijn tegen 15 uur terug vertrokken, en na 10 minuten moest ik naar de wc. Bij een tank station even gestopt, en net voor we terug wilden aanzetten viel me te binnen dat we gingen moesten tanken. Bleek dat we nog 0 kilometer gingen kunnen rijden, volgens de boordcomputer. Wat een geluk dat we zijn gestopt, want anders waren we hoogstwaarschijnlijk ergens op een kronkel baantje stilgevallen. Ik heb Tony in Old San Juan afgezet en heb mijn auto geparkeerd bij mijn airbnb. Daarna ben ik naar het strand gewandeld. Tegen dat ik er was was het al 17u30, en was de zon al weg. Jammer. Morgen probeer ik echt nog even van de zon te genieten, want in België is het momenteel veel kouder dan hier. Ik heb en uurtje van de ontstuimige golven kunnen genieten. Je kan dat geen zwemmen noemen, aangezien de golven zo krachtig zijn dat je wordt meegesleurd. Ik had voor de rest van de avond geen plannen, en ben gewoon naar mijn aribnb teruggekeerd. Ik heb me wat op mijn bed gelegd en ben 3 uur later wakker geworden door de honger. In de airbnb is geen vaste kookplaat, maar ik kon wel twee losse vuurtje vinden, ergens in een kast. Het ene vuur bleek niet te werken, het andere wel. Ik heb wat ramen klaargemaakt en de rest van de eitjes gekookt die ik nog had. Ik verlang naar morgen, want om 10 uur 's morgens hebben we een degustatie gepland in El Callejon. Ik heb 15 brouwerijen uitgenodigd die ik in de loop van mijn reis in de zomer en nu heb ontmoet. Dat zijn Cold Blood Brewery, El Callejon, Del Oeste, FOK, Boxlab, Boqueron Brewery, Aviators Brewery, Zurc, Papa Rupe, Senoral Brewing Company, Reina Mora, Cacique Brewing Company, Dragonstone, Rincon Beer Co en REBL. Hopelijk kunnen we wat brainstormen en praten over een collaboratie tussen alle brouwerijen van het eiland.
Vandaag ben ik op zeven uur opgestaan omdat we normaal gezien tegen acht uur naar een koffieboerderij gingen vertrekken. Uiteindelijk zijn we tegen 10 uur vertrokken. Om acht uur zaten al mijn valiezen en de fiets terug in de auto, en had ik tijd om aan mijn blog te werken. Het is niet evident om elke dag een moment te vinden om te schrijven. Daarom dat ik soms twee dagen na elkaar moet schrijven. Vandaag ben ik op zeven uur opgestaan omdat we normaal gezien tegen acht uur naar een koffie boerderij gingen vertrekken. Uiteindelijk zijn we tegen 10 uur vertrokken. Om acht uur zaten al mijn valiezen en de fiets terug in de auto, en had ik tijd om aan mijn blog te werken. Het is niet evident om elke dag een moment te vinden om te schrijven. Daarom dat ik soms twee dagen na elkaar moet schrijven. Tegen 9u45 zijn we uiteindelijk vertrokken. Ik in mijn auto, en Becky en Tony in hun auto. Vanessa en Andres blijven de rest van de week bij hun grootouders, en worden zondag gedropt in San Juan. We zijn langs Pico Rodadero gepasseerd, een trail die ik afgelopen zomer heb gedaan. En we zijn langs precies dezelfde weg gereden die ik in de zomer heb genomen: via kleine kronkelbaantjes door de bergen. Voor 20 kilometer mag je snel 45 minuten rekenen. De koffie boerderij ligt goed verscholen op de top van een berg, met een magistraal uitzicht. We werden super hartelijk begroet door Gustavo. Hij heeft momenteel ongeveer 1 hectare koffieplanten staan rond hun huis en op een andere boerderij ongeveer 2,5 hectaren. Maar dat zal in de toekomst nog een beetje worden uitgebreid De koffiestruiken staan tussen allerlei andere bomen, in een heel bio diverse omgeving. De bomen zorgen voor schaduw, waardoor de koffie trager rijpt wat de kwaliteit ten goede komt. Ze gebruiken ook minder voedingstoffen, dus moet er minder bemest worden. Het is echt een paradijs, met allerlei soorten citrus bomen en andere eetbare vruchten. Ik heb een vreemde soort tomaat gegeten van de tomaatboom. Ik probeer volgend jaar of ik met het zaad iets kan doen in mijn serre. Ik heb pomelo gegeten, rechtstreeks van de boom geplukt. Hij heeft verschillende soorten tomatenboom: rode, oranje, gele, Ambert, dwerg, ... Gustavo wil in de toekomst niet alleen de vruchten verkopen, maar ook de planten zelf. Gustave toonde ons verschillende manier van hoe de koffie wordt verwerkt. Boeiend! Ook de fermentatie kwam ruim aan bod. Een onderdeel wat Tony uiteraard heel boeiend vindt, aangezien hij met allerlei bieren experimenteerd. Hij kreeg een gietcultuur mee die natuurlijk op de koffie leeft en wordt gebruikt om de koffie te fermenteren. Ik ben benieuwd welk bier er gaat uitkomen. Hij is een aantal soorten koffie aan het kweken die niet meer op de markt verkrijgbaar zijn, en wil in de toekomst die soorten verder aanplanten en ook te koop aanbieden voor andere koffieboeren op het eiland. Tegen 14 uur zijn we vertrokken naar Utuado, voor een meeting met José van REBL Brewery. We hebben afgesproken in Finca Viernes, vrij vertaald is dat 'vrijdag boerderij', met een fabuleus uitzicht op een van de vele meren die zich in Utuado bevinden. De rit was opnieuw was door de bergen en duurde ongeveer twee uur. Onderweg zijn we tal van verlaten auto's tegen gekomen, alsook wasmachines en veel ander vuil. Onbegrijpelijk als je ziet dat dit paradijselijk eiland op sommige plaatsen zo mooi en ongerept is. Onderweg veel kippen, honden en zelfs varkens tegen gekomen. Ze liepen allemaal los, en konden zo de weg op. REBL Brewdery van José staat onder controle van een lokale afdeling van accijnzen en die werken op absurde manier: zijn fermentors zijn bovenaan en onderaan verzegeld. Hij kan dus enkel bier maken, proeven of gist aflaten wanneer hij 48 uur op voorhand en afspraak maakt zodat een ambtenaar kan komen kijken. Dit is nergens anders op het eiland zo. Sommige mensen die een brouwerij wilden opstarten in dezelfde omgeving zijn er gewoonweg niet aan begonnen omdat deze manier van werken te absurd is voor woorden. Vandaar dat we in Finca Viernes hebben afgesproken, en niet in de brouwerij, omdat hij bang is om buitenstaanders in de brouwerij binnen te laten, gezien de strenge wetgeving die daar van toepassing is. Hij wil zijn licentie niet verliezen, aangezien het soms twee jaar kan duren voor je de nodige vergunningen krijgt. We hebben twee van zijn drie bieren geproefd: Gaspar en Baltazar. Melchior was uitverkocht. Gaspar is een blonde ale, en is volgens mij iets teveel gekruid. Balthazar is een stout waar ze het beslag hebben gewassen met kokoswater. Heerlijk! We hebben een kleine groetenschotel gegeten en zijn tegen 18u30 naar San Juan gereden, een rit van een dik anderhalf uur. Ik ben naar mijn nieuwe airbnb gereden (wilde graag twee verschillende airbnb's proberen). Die ligt in een piepklein straatje, super dicht bij de airbnb waar ik twee weken geleden twee nachten heb verbleven. Ik ken de buurt hier dus al een beetje.
Het was echt een beetje zoeken, en een uur later waren al mijn koffers uitgeladen, kon ik genieten van een frisse douche en ben ik vertrokken naar Old San Juan, omdat Tony er een shift had in de taproom van zijn brouwerij. Het is ongeveer 6 kilometer, en ik heb een Bird genomen om me te verplaatsen. Ik had beter gelopen, want in bepaalde zones was de snelheid danig beperkt en ging ik zo traag vooruit dat ik het zelf beschamend vond om op een step te staan. Ik heb een half uurtje geholpen met glazen afwassen en nadien ben ik met Becky naar Taberna Lupulo geweest om iets te gaan drinken. Ze hadden Melchior van het vat, dat is een blond bier met denappels. Niet ect mijn ding moet ik zeggen. de chickenwings waren uiteraard heerlijk! Nadien zijn we terug gegaan naar Callejon, en ben ik naar mijn airbnb gebracht. Ik heb een dakterras, en we hebben nog wat nagepraat over de dag. Ik zat pas om 1u30 in mijn bed, wat eigenlijk veel te laat is. Morgen heb ik afgesproken om Tony om acht uur op te halen, want we gaan twee brouwerijen bezoeken. Becky zal ervoor zorgen dat hij klaarstaat zodat we niet gaan vertrekken om 10 uur. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen! ;) Ik ben door mijn wekker geslapen (ofwel ben ik die vergeten aanzetten), want ik ben wakker geworden om 10 uur toen ik werd gebeld door Jaz om te vragen hoe het was met mijn checkout. Holderdebolder nog eens de mail bekeken, en gezien dat ik tijd had tot 11 uur om uit te checken. Na een ultra snelle douche ben ik erin geslaagd om mijn koffers te pakken, de frigo uit te ruimen, alles in de auto te steken. Stipt om 11u05 hebi ik de deur achter mij toegetrokken. Daarna ben ik naar de brouwerij gereden om de growlers opnieuw te vullen voor Tony en zijn familie. Ik heb de laatste keer gist afgelaten en alles nog een geproefd. Het derde bier is veel evenwichtiger geworden. De bitterheid is aanwezig, maar veel zachter dan een paar dagen geleden. Uiteindelijk ben ik toch heel tevreden over dit bier. Anders dan de twee anderen. Dat maakt het boeiend om te zien wat René gaat kiezen om mee verder te doen. Ik ben tegen 1u30 in Yauco aangekomen bij het huis van Tony zijn ouders. Alles werd in gereedheid gebracht voor het diner, en wij konden ondertussen genieten van een mooie selectie bieren die Tony en ik voorzien hadden. s’ Avonds zijn de drie broers van Tony toegekomen met hun familie, en kon er lekker gesmuld worden. De pasteles die ik heb meegebracht smaakten, net zoals mijn stoofvlees, de kalkoen en de varkensbil. Dit was mijn eerste Thanksgiving, en ik vond het wel leuk. Een beetje zoals kerstmis, maar dan zonder de kadootjes. Morgen zijn we van plan om tegen acht uur te vertrekken naar een koffieplantage. Ben benieuwd hoe de Tony-time zal uitdraaien. Ik ben vandaag dus wakker geworden in een airbnb in Aguadilla. Normaal was het de bedoeling om gisteren naar Del Oeste te gaan om de bieren te proeven, maar dat zal dus vandaag gebeuren. Ik ben naar Mayaguez gereden en ben onderweg gestopt om te tanken en wat bier te kopen voor mijn karbonade flamande schotel die ik morgen wil meenemen naar Thanksgiving bij de ouders van Tony. Ik ben naar Pueblo gereden om ui, champignons, boter en een recipiënt om het eten te vervoeren. Daarna ben ik naar mijn airbnb gereden, heb gekookt, en tussendoor wat gewerkt aan de blog. Gelukkig heb ik mijn stoofpan om het vlees te braden. De grootste kookpot is piepklein, en het is een mirakel dat ik alles erin heb gekregen. In mijn kamer zat plots een gecko die van het ene plekje naar het andere sprong. Tegen 11u30 ben ik naar de brouwerij geweest om de drie bieren te proeven. Bier één staat al van maandag op koeling, bier twee en drie sinds gisteren. Ik heb van elk bier een growler gevuld van 2 liter. Bedoeling is dat ik mijn vrienden hier kan laten proeven van waar ik momenteel mee bezig ben geweest. Nadien ben ik afscheid gaan nemen van de mensen die ik ken, aangezien de brouwerij sluit tot maandag, en ik tegen vrijdag avond terug in San Juan ben. Maandag avond vertrekt mijn vliegtuig terug naar België. Tegen 15 uur had ik afgesproken met Jaz op het strand van Jobos in Isabella. Dat is een soort baai waar veel surfers zijn (Amerikanen dus). Ik heb wat gezwommen en gejongleerd, genoten van mijn eerste pinchos van dezer reis, en tegen 18 uur was het donker. Daarna zijn we naar The Beer Box gereden waar we samen met Jo wat bieren van Boxlab hebben geproefd. De kerstperiode is hier al serieus van sart gegaan. Er staan overal kerstmannen en er hangt veel kerst versiering. Madness, als je weet dat het nog een maand is tot het kerstdag is. Sommige mensen laten hun kerstboom gewoon gans het jaar staan. Daarna zijn we met een groepje naar de bar van Jaz gereden, werd we de drie growlers hebben uitgedronken, wat hebben gepoold en gezellig gekletst. Ik ben redelijk laat naar mijn airbnb gereden had maar een uur of twee voor ik moest opstaan. Ik wilde om zeven uur opstaan om mijn koffers te pakken en te zorgen dat ik tegen 10 uur was uitgechecked.
Ik ben deze morgen om zeven uur opgestaan, heb wat geschreven terwijl ik een granola ontbijt heb gegeten met wat yoghurt. Ik had een afspraak om 9 uur bij Boxlab in Aguadilla. Van Mayaguez is het een half uurtje rijden, en ik was daar was om 8u45. Jorge is om 10 uur toegekomen... Island time :) We hebben een zeer boeiend gesprek gehad over de samenwerking van volgend jaar en hebben over Craft beer in het algemeen gesproken. Veel vragen en veel antwoorden. Ik heb een kijkje kunnen nemen in de gistkamer, waar het bier van Jo van zaterdag was aan het gisten. Op de bbq van afgelopen zaterdag ben ik Jazmin tegengekomen. Zij vertelde me waar ik eventueel varkenswangen kon kopen. Aangezien dat in Aquadilla was, heb ik haar gevraagd waar ik naartoe moest, aangezien ik in de buurt was. De slagerij, Caniceria, is een piepklein buurtwinkeltje, waar ze zelf hun vlees versnijden. Ik heb gevraagd naar warkenswangen, en kreeg een ganse (bevroren) varkenskop te zien. Voor 4 dollar was ie van mij. Ik hou ervan om te koken, maar ben niet meteen fan om een bevroren varkenskop mee te nemen naar mijn airbnb om de vangen eruit te snijden. Ik heb een stuk rundvlees gekocht van ruim een kilo. Gelukkig had ik net ervoor in een supermarkt twee isolatie zakken gekocht om voeding (en bier) gekoeld te houden. Ik heb het vlees op ijs bewaard en moest goeiedag gaan zeggen aan Jazmin. Ze had 12 pasteles voor mij. Haar vader, grootmoeder (van 81 !) en 3 anderen waren aan het helpen. Met zes personen maken ze ongeveer 1600 pasteles in een lange werkdag, en dat één keer per week. Bepaalde mensen rijden van de andere kant van het eiland naar daar om ze te kopen. Uiteraard wilde ik dat graag zien, en voor ik het wist was ik pasteles aan het helpen klaarmaken. De basis is een bananenblad waarop een bereiding wordt gelegd op basis van yuca of iets anders. Daarna komt er een vlees mix op, van varken, kip of rundvlees. Daarna wordt het pakketje dichtgeknoopt in een papieren wikkel en kan het worden gekookt gedurende een uur. Ik heb één mogen proeven en het smaakte heerlijk! Om drie uur had in een Zoom meeting met Mariano van een grote brouwerij in Argentinië om te praten over de receptuur die ik afgelopen week heb gemaakt. Ik probeer mijn recept af te stemmen op het feit dat ze in de toekomt grote batches van 50.000 liter gaan produceren. Dat is uiteraard anders dan 1000 liter. Dit was de tweede meeting, de vorige was een dikke maand geleden. René was ook van de partij en we hebben gebrainstormd over de toekomstige bieren en hun strategie dat ze willen volgen ivm de verkoop. Na afloop ben ik gaan kijken naar de zonsondergang op een strandje nabij, en toen het donker was, ben ik nog twee uur gaan helpen pasteles maken. Door het feit dat het morgen Thanksgiving is, liep de verkoop bijzonder goed, waardoor er vandaag meer dan gebruikelijk werd gemaakt. Jazmin heeft een bar, en na het vele werk zijn we een beetje gaan poolen. Ik ben niet op mijn bek gegaan en mijn naam is niet op de muur terecht gekomen van mensen die verloren zijn zonder één bal te scoren. Nadien zijn we naar de bar gegaan van haar vader en hebben daar wat tequila gedronken. Plots kwam het idee om te zwemmen, maar in het zwembad van een vriendin. Uiteindelijk ben ik in een airbnb beland niet ver van de luchthaven van Aguadilla. Ik ben deze morgen naar de brouwerij geweest om de bieren te proeven, alles te checken, en ook om mijn kleren en handdoeken te wassen. Bier 1 kan op koeling worden gezet, en morgen starten we met de saturatie van het bier. Bier 2 en 3 gaan we morgen nog eens meten en dan beslissen of die ook in koeling mogen. Donderdag vertrek ik terug richting San Juan, dus vanaf vrijdag zal ik de bieren niet meer kunnen proeven. Ik heb terug de gist afgelaten waar nodig en heb de drie bieren geproefd. Van bier 1 en 2 ben ik super tevreden. De smaak zit goed, de kruiding is perfect. Het derde bier was iets troebeler (door de grote hoeveelheid hop in de whirlpool denk ik) maar dat zal wel uitzakken. Momenteel ziet het er 'hazy' uit. Belgian Hazy Blond... misschien is er meteen een nieuwe bierstijl ontstaan. Het derde bier is ook en stuk bitterder, hopelijk zwakt die bitterheid nog wat af en wordt de smaak nog iets zachter.. Ik heb in de brouwerij de blog van gisteren en eergisteren afgewerkt, en geholpen met het reinigen van de filterkuip, aangezien ik moest wachten op de wasmachine en droogkast. Nadien ben ik terug naar mijn airbnb geweest, heb alle kleren afgezet, en ben naar Sabana Grande gereden, een half uur van Mayaguez. Ik ben er om 14u30 hartelijk ontvangen door Carlos en zijn twee zonen (van 15 en 11 jaar schat ik). De brouwerij zit in een paar ruimtes in een oude voedingsmarkt. Een groot gebouw met tal van kamers, die nu aan een kleine revival bezig is. Zijn brouwinstallatie is 125 liter, dus piepklein, maar volgend jaar wordt alles uitgebreid. Hij had een aparte ruimte voor de vergisting, en ook volgend jaar worden meer ruimtes ingepalmd, zodat er meer plaats vrijkomt, alsook een taproom. Reina Mora verwijst naar een vogel, en zijn hoofdbier 'Spindalis' is daar ook een verwijzing naar. Een super lekker blond bier van 5,8 % dat heel fruitig en bloemig rook. Tegen 17 uur was ik terug in mijn airbnb en heb ik een omelet gemaakt met lokale avocado's. Miam! Daarna heb ik naar de rest gekeken van 6 Underground en heb ik wat Spaans geoefend. Ik heb vandaag nieuws gekregen dat Luxuria de zilveren medaille heeft gekregen op The Brussels Beer Challenge!! Net zoals Invidia in 2015 (goud) en 2017 (brons), viel nu ook Luxuria in de prijzen op deze heel prestigieuze wedstrijd.
Ook Martha Sexy Blond (goud), Martha Brown Eyes (brons) en XII Flemish Red Ale (zilver) vielen in hun categorie in de prijzen. En ook de Kazematten pakken een gouden medaille met de Wipers Blond! Aangezien ik twee dagen per week de bieren van The Brew Society help brouwen, en ook in de Kazematten de brouwer ben van oa De Wipers Times Blond ben ik heel erg trots. Vandaag zit ik precies op de helft van mijn reis. Morgen kan ik terug naar de brouwerij om de gisting van de bieren op te volgen. Ik ben benieuwd! Ik ben dus blijven slapen bij Luis in Rincon. Zijn familie zat voor het weekend in San Juan, en Luis had vandaag op de planning staan om de Malta te maken. Na wat snoezen ben ik tegen 7 uur naar Playa Dona Lala gereden en heb ik er een half uurtje gelopen bij zonsopgang. Zalig! Nadien ben ik een uurtje gaan snorkelen ook Steps Beach. Ik ken die plaats redelijk goed, dus het was aangenaam om er terug te zijn. Het snorkelen is perfect gegaan, precies alsof het gisteren was. Er stonden wat auto's van wat jonge koppels die daar waren blijven slapen, maar verder was er niemand. Om acht uur 's morgens is het wel de beste tijd om te snorkelen, omdat er dan geen golven zijn en het water is er dan meesten super helder. Tegen 10 uur ben ik terug gereden naar Luis, die ondertussen ook wakker was. We zijn terug naar Aguada gereden omdat hij zijn vat was vergeten. Ik ben dus in totaal vier keer in Aguada geweest en vier keer in Rincon op minder dan 24 uur tijd. Onderweg hebben we een Foodtruck verplaatst die hij heeft gekocht om popcorn te verkopen, en alcohol vrije drankjes. Vandaar dat hij een test wil doen met die malta. Doordat het middag was, en wel wilden wachten op Alberto om te koken, zijn we naar Rincon Beer Company gereden in het centrum van Rincon en hebben we er gegeten. Ik opnieuw de fishtaco's, omdat ze vorige keer zooooo lekker waren. De plannen zijn verandert, en uiteindelijk hebben we beslist om de malta te maken in de keuken van Luis. Voor deze test wilde hij een mout extract gebruiken. Dat is een ingekookte versie van wort. Gewoon koken, en je kan het vergisten en zal bier uitkomen. Maar het was dus de bedoeling om enkel de malta te bekomen om het niet te vergisten. Het was waarschijnlijk een grappig zicht: twee clowns die in (niet al te grote) kookpotten aan het koken zijn. Ik voelde me heel even Walter White... Nadien ben ik terug naar mijn airbnb gereden en heb gekeken naar een stuk van '6 Underground. Ik ben vroeg in slaap gevallen.
Gisterenavond ben k dus nog iets gaan drinken bij Calle Bosque. Dat is een beetje de uitgaansbuurt van Mayaguez. Ben aan de praat geraakt met een barman die terug kwam om te studeren en tussendoor werkte. Het viel me op dat het 's avonds niet meteen afkoelt. Het was om middernacht nog steeds 28 graden in de stad. Aan de zee zal het wel wat koeler zijn. Ik heb redelijk lang geslapen, en ben tegen 10 uur naar Aguada gereden voor een brouwdag bij Jo thuis. Die zou normaal om 7 uur starten, dus ik was laat. Onderweg ben ik veel truck's tegengekomen die hun paarden vervoerden. Is toch altijd een raar zicht! Het brouwsel was nog niet opgestart wegens het ontbreken van wat stukken. Er moesten nog macademias worden gewassen en gemalen. Uiteindelijk ben ik met Alberto naar Rincon gereden (15 minjuten heen en 15 minuten terug) omdat hij de lactose was vergeten. Onderweg zijn we gestopt op de plaats waar Alberto een nieuwe brouwerij zal zetten in een autoherstelplaats, die ze nu aan het verbouwen zijn. Nadien zijn we terug naar Aguada gereden en had Jo het brouwsel reeds opgestart. Het is een 50 liter installatie met een warmwater tank, een beslagkuip/filterkuip en een kookketel. Het originele plan was om een normaal brouwsel te maken, en nadien een malta voor hun vriend Luis. Dat is ongeveer hetzelfde principe als brouwen, met dat verschil dat de wort niet wordt vergist. Jo had een aantal vrienden uitgenodigd, en zoals het op het eiland gebruikelijk is, was iedereen te laat. En was een bbq met heerlijke koteletten, runderribben, vleugels, ... Tussendoor zijn Alberto, Luis en ik nogmaals naar Rincon gereden om een vriendin, Helena op te halen, en een densiteitsmeter om het suikergehalte van de wort te meten. Jo woont in een huis van zijn tante, op een heuvel die uitkijkt op de oceaan. Fabuleus zicht, prachtig huis met bijna overal een balkon, en een grote tuin. Ik heb geprobeerde de zonsondergang te fotograferen, maar in het echt was het uiteraard nog veel mooier. 's Avonds is Senor Ramen toegekomen. Hij is al meer dan 15 jaar een chef, en is momenteel een zaak aan het opstarten die enkel ramen zal maken. Hij doet alles zelf van scratch: hij draait zelf de noedels, maakt de bouillon, ... De schotel was overheerlijk de foto is niet scherp jammer genoeg. Ik vroeg me af wanneer Albert en Luis hun Malta gingen koken, maar dat is er niet meer van gekomen. Afspraak was om het morgen te doen.
We zijn tegen 2 uur 's nachts naar het strand gegaan, en hebben wat gezwommen. Nadien zijn we terug naar Rincon gereden, naar het huis van Luis. We hebben wat Love/ Death + Robots gezien, en ik heb gekeken naar 'A life on the Planet' van David Attenborough. |
Archieven |