Vrijdag 13 augustus

Deze morgen ben ik om 6u30 opgestaan. Ik wilde tegen 8 uur in El Yunque zijn om de trails te doen die ik vorige week niet kon doen wegens tijdsgebrek. Maar ik moest eerst een covid pcr test regelen. Die kan alleen afgenomen worden wanneer je een brief hebt van een dokter. Die dienst was pas open om 7 uur dus ik heb gewacht om een brief te ‘bestellen’. 
Ondertussen had ik geprobeerd om een afspraak te maken in een labo voor de test zelf. Men vertelde mij dat zaterdag krap zou worden om de uitslag tegen zondag te hebben. Voorstel was een test vandaag om 11u30, maar dat kwam niet zo goed uit met mijn plan om naar El Yunque te gaan. Ik kon er gelukkig wel tussen gesquized worden om 16 uur. Dat betekende dat ik maar tot 14u30 ten laatste in het park zou kunnen blijven ipv tot 16u30. Tegen dat alles geregeld was en ik de auto van Tony had opgehaald was het al 8u30. De tijd dat ik in het park wilde zijn was om 8 uur… nuja liever maar een halve dag in het park dan geen test en de kans lopen om hier vast te zitten. You can’t have it all.
De auto die ik voor een dag kon lenen van Tony was in elk geval veel beter dan die huurwagen die ik had in Mayaguez.
Op de weg naar boven ben ik een paard tegengekomen, temidden van de weg. Het bleef gewoon staan. Maf!

Ik ben om 9u30 aangekomen en heb tegen 10 uur de trail gedaan naar El Yunque Peak. Die is ongeveer 4,5 kilometer over een pad vol grote stenen en soms modder. Goed dat ik mijn wandelschoenen heb meegebracht, want met mijn sandalen zou dat niet zo aangenaam zijn geweest. Volgens de bordjes duurt de tocht 2 uur ‘one way’ maar ik deed het in 1 uur en acht minuten. Naarmate ik hoger klom, werd het koeler en mistiger. Helemaal boven was niks te zien. Ik zat werkelijk tussen de wolken en dichte mist. Goed dat ik vorige week met Tony naar Mt. Mitton was geweest en toen wel kon genieten van het verbluffende zicht. Ik heb een half uurtje op de top gewacht tot de mist even wegtrok, maar had daar geen succes mee. 
Daarom besloot ik om een anders stuk trail te doen dat in de buurt lag tot Los Picachos. Daar had ik plots meer geluk toen de mist en wolken even opklaarden kon ik even genieten van het zicht.
Toen ik naar beneden wilde gaan is het beginnen regenen. Vorige week heb ik de ganse dag met mijn regenjas gezeuld en vandaag heb ik het erop gewaagd dat het niet zou regenen. Bleek een slecht plan. Nuja, indien ik mijn regenjas had meegedaan, dan was het zeker droog gebleven. Murphey enzo…
Het was een magische ervaring om in een regenwoud te wandelen tijdens de regen! Ik ben erna naar de Yokahu Tower geweest om foto’s te maken met mijn camera en niet met mijn gsm.
Om te kunnen genieten tot de laatste minuut, ben ik nog 45 minuten gaan chillen bij de waterval van La Coca, net voor de uitgang. 
​Op de terugweg ben ik een zwemplaats tegengekomen en heb 10 minuten in het water gelegen. 

Daarna naar het labo gereden voor de test. Ik was er tegen 15u45, dus mooi op tijd. Na het invullen van de papieren werd de swap uitgevoerd en kon ik gaan.

Ik ben naar de luchthaven gereden om te checken hoe dat zal gaan overmorgen met mijn fiets. Zo kon ik alles al eens verkennen en minder stressen voor het echte vertrek. De gate opende pas 45 minuten later, dus ik heb de tijd genomen om het verhaald van vandaag tot nu toe neer te schrijven. 
Om 17u30 heb ik alle info gekregen die ik nodig heb voor mijn fiets en extra bagage.

Daarna ben ik gaan douchen en was het bijna 19 uur, het tijdstip dat we hadden afgesproken voor een degustatie als een soort afscheid feestje. 
Eerste plan was om af te spreken tegen vier uur, daarna werd het vijf uur, dan zes uur om zeker te zijn en finaal zeven uur om absoluut zeker te zijn: typisch Puerto Rico dus.
Ik en Tony waren de enigen die er waren om zeven uur, tegen acht uur was bijna iedereen aanwezig: Alberto van Rincon Beer Company, Jo van Boxlab, Victor en zijn vriendin van FOK Brewery, Tony en Becky, José en Bryan van Del Oeste, Zalika van El Taberna Lupulo en Chris van een beershop.
Ik heb ondertussen gegeten om niet helemaal nuchter aan de degustatie te beginnen.

De degustatie zelf was mega gezellig.
We hebben de verschillende bieren geproefd die ik heb gemaakt. Elk bier had zijn fans. De meningen waren dus verdeeld.
Iedereen had wat proevers meegebracht en de sfeer was opperbest.
Tussendoor werd er ook bier gedronken van de brouwerij en werden hapjes en frieten besteld om het restaurant en de bar wat te steunen. 

​Tegen 11u30 hebben we het restaurant verlaten en zijn we met een harde kern naar El Taberno Lupulo afgezakt om de super zalige avond af te sluiten. Dit voelde echt als een afscheid en dat deed  me enorm veel deugd. Ik heb hier een paar goeie vrienden gemaakt en dat voelt fantastisch. Voor velen was het wegens covid meer dan een jaar geleden dat ze elkaar gezien hadden dus het was echt zalig om bij hen te zijn.