Zondag 3 december: vierde duikdag.

Ik ben deze ochtend om 5 uur wakker geworden. Heb liggen woelen tot 5u30 en ben opgestaan om wat dingen op te ruimen.
Tegen 5u45 uur ben ik binnen schrijven aan de blog over gisteren.
Om zeven uur is Xavier wakker geworden, en tegen 7u15 zijn we samen gaan ontbijten.
Om 8u10 waren we op de boot en na het monteren van de fles heb in me op het bovenste dek geïnstalleerd om wat zon te pakken.
We zijn naar Hamda Stone Beach gevaren. Dat was ongeveer iets meer dan een uurtje varen. Maar man o man, wat een schone plaats. Tegen de rotsen, met echt een fabuleus uitzicht.
Ik heb gedoken met Michel en Xavier. 67 minuten met een maximale diepte van 30 meter. Dit was mijn zevende duik in Egypte, en precies mijn 150e duik in totaal. Op deze duik kwam ik werkelijk ogen tekort om te bevatten hoe mooi het hier is. Het koraal hier is bijna ongerept, en heeft kleuren van parelmoer wit, over geel, oranje, rood, bruin, blauw tot paars. Soms heeft het de vorm van een struik, soms zijn het staven soms stekels… Wat hier aan diversiteit staat deed mijn mond werkelijk openvallen.
​Tel daarbij enorm veel soorten visjes op, en je waant je in een aquarium. Helder water, met een zichtbaarheid die meer dan 20 meter is, en je krijgt een paradijs onder water.

​​​Na de duik hebben we geluncht op de boot? Ook Amelie die vandaag mee was kon genieten van het water.

Na wat rusten zijn we gevaren naar de volgende stek op ongeveer een kwartiertje waren. De duikplaats heet 'Ben el Gebel', en betekent tussen de bergen omdat het tussen twee eilanden ligt.
We hebben aangemeerd in een lagune en de azuurblauwe kleuren fonkelden in mijn ogen. De kleur van het water varieerde tussen licht turquoise en diepblauw, met alle tinten ertussen. Ik waande me in ‘the blue lagoon’, maar dan zonder strand en mensen. 
Na wat chillen heb ik van de boot gesprongen maar ik kon niet meteen terug op de boot kruipen. Na wat proberen kon ik door Xavier in de zodiak worden getrokken, die daar was ingestapt oma een toertje te maken met de kapitein. What a treat!! We zijn binnen in het ondieptes deel gevaren, waar er wit zand lag. Hemelsmooi was dat. Bij het terugkeren hebben we een schildpad gezien. Na nog wat toertjes rond de boot zijn Xavier en ik uitgestapt, en stapten er zes anderen in, waaronder Tom, die morgen jarig is.
​De ladder van Blue was deze keer wel uitgeklapt, en ik ben snel mijn snorkel gaan halen. De bodem lag op 20 meter diepte denk ik en was perfect te zien vanop het oppervlak. Het snorkelen werd meteen beloond door een grote zwarte murene die sierlijk over het zand danste.  Ik heb al heel wat morenen gezien, maar deze zat veel een keer niet tussen de rotsen.

Na de briefing zijn we allen samen in het water gesprongen. Bedoeling was om een ‘drift dive’ te maken. Dat is een duik waar je ergens in het water springt, je laat meedrijven door de stroming, en dan op een andere plaats terug op de boot gaat, die zich ondertussen heeft verplaatst. Nuja, op deze plaats was er niet echt veel stroming, dus het was een eerder een duik van punt A naar punt B.
Ik heb met Laurent gedoken. Helemaal op het einde van de groep, lekker rustig…
Na een toertje rond een grote koraalzuil van 20 meter hoog, zijn we een school barracuda’s tegengekomen die echt heel dichtbij zijn gekomen! Hartje gaat dan sneller slaan! Zo mooi… Nog geen drie minuten later zijn we langs een school gepasseerd die dubbel zo groot was, maar iets verder zat. Machtig!
Veel mooie dingen gezien, teveel om op te noemen, en opnieuw een zalig duik gehad. Bepaalde buddy’s hebben in de verte een eagle manta gezien, en zijn erachteraan gegaan, maar de meeste hebben die die zien.
​Na 80 minuten zijn we bovengekomen, voldaan van deze sublieme duikdag.

Op de boort volgde een debriefing en wat complimentjes van de algemene duikverantwoordelijke, Tarrik. We werden zowaar verwend door taart, meloen en schijfjes sinaasappel. Laurent had eerder op de dag verteld dat de kaderleden blij en trots waren om de evolutie in niveau te zien van de buddy’s die de opleiding twee ster volgen. Ik denk dan altijd: geen goede studenten zonder goede docenten! Het was Noor die spontaan het woord nam en het kader bedankte voor al de moeite. Zowel wat de duiken betreft, als de moeite van Dirk en Viefke voor de organisatie. Kippenvelmoment.
​Ik had mijn kleine JBL box mee, en de sfeer zat er meteen in…

Na ongeveer 90 minuten varen waren we terug aan de kade, maar het was al te donker zodat we de opruim duik niet meer hebben gedaan. Hopelijk kan dit volgende week wel nog, want ik wil graag wat helpen opruimen. Het is toch dweilen mat de kraan open, want gisteren, onderweg naar het ziekenhuis zag ik een jongen van geen twaalf jaar oud die zijn lege flesje frisdrank gewoon op straat gooide. Verschrikkelijk om te zien. Dat is hier deel van de cultuur zeker? Dat waait dan in zee vermoed ik, en de toeristen die hier komen genieten van de natuur ruimen daar dan een procent van op? Ik heb in mijn tienerjaren ‘Kinderen van moeder aarde’ van Thea Beckman gelezen, en ik was daar zo van onder de indruk dat ik tot op de dag van vandaag ecologie nauw in mijn hart draag. Nuja, vliegen naar Egypte om te duiken is niet echt ecologisch. I pleed guiltly.
Normaal stoppen onze duikavonturen hier, maar doordat de groep deels langer blijft omwille van en omboeking van Tui, wordt er morgen nog gedoken. Het was de bedoeling van Xavier en ik om al van in het begin te blijven tot donderdag, dus voor ons zou de vakantie gewoon nog even doorgaan. Het komt nu wel goed uit dat de meesten niet terugkeren naar België op dinsdag, maar op donderdag. Zo kunnen we met onze groep nog samen duiken, maar wel op een andere boot.
Na een kleine aperitief moet de groep onder de pergola ben ik het zout gaan wegspoelen onder de douche en ben ik de blog van deze dag gaan schrijven in de lobby, samen met Xavier, die de foto’s van zijn Gopro wilde downloaden. Daarna zijn we gaan eten.

en zijn we naar de kinderdisco geweest waar Amelie aan het dansen was op kinderliedjes. We hebben Kabouter Plop en de Indianandans opgelegd zijn zijn met een aantal KDK-ers op het podium gaan dansen.
Op het menu van de dagelijkse animatie stonden de verkiezingen van ‘Miss Hotel’ en er waren vijf kandidaten, waaronder vier van de KDK: Laure, Noor, Viefke en Laurent verkleed als vrouw onder de naam ‘Laurence’. De vijfde kandidaat was een meisje uit Polen, Olivia. Omdat we van niks wisten dat Laurent ging meedoen, was er meteen volle bak ambiance toen Laurence op het podium kwam.
Bij verschillende proeven ging het dak er af, en op het einde van de verkiezingen schaarden de meesten mensen zich achter Laurence, die de competitie heeft gewonnen. De prijs was een plastic fles goedkope whiskey, die Laurence met veel plezier schonk aan Olivia. 

Het was toen 22u15 en Normaal was de animatie gedaan, maar ik heb gevraagd of we nog wat muziek mochten spelen via de installatie. Ik kreeg aanvankelijk één nummer en koos voor het nummer Sweet Dreams van Euritmics. Meteen stond het podium vol met danseden mensen (voor van KDK uiteraard. Na wat aandringen mochten we muziek spelen tot 22u30 omdat het dan stil moest het stil. Uiteindelijk hebben we muziek kunnen spelen tot 22u40 met hoogtepunten als ‘We are family’ waar het ganse KDK team in een cirkel op het podium stond en ‘Laat de zon in je hart’ waar meteen de polonaise werd door ingezet. De polonaise slang bleef echter niet op het podium, maar veroverde ook meteen de zaal. Hilariteit alom.
Dat KDK kan feesten en voor sfeer zal zorgen zullen ze geweten hebben. Deze avond gaan de mensen van de animatie niet snel vergeten. En wij uiteraard ook niet.
Na afloop kwam de host van de avond ons vertellen dat er overmorgen ‘Mister Hotel’ verkiezing is,, en nodigde ons uit om aanwezig te zijn met en aantal kandidaten. Reggie moet van de groep meedoen, alleen al voor zijn buikdanstalent!!
​Daarna zijn we nog een paar pintjes gaan drinken bij de strandbar. Omdat die om 23 uur sloot hebben we een kleine voorraad aangelegd. Morgen gaan er een aantal zijn met kleine oogjes vrees ik. ​