Vrijdag 1 december: tweede duikdag

Ik ben om 4u30 wakker geworden deze morgen met mega veel krampen. Net op tijd op de wc geraakt, maar de rest van de nacht af en toe moeten opstaan. Ik heb nochtans geen kraanwater gedronken... misschien komt het door de afgewassen glazen, of de gewassen groeten. In elk geval was het niet zo fijn om zo wakker te worden.
Ik heb een beetje pijn in mijn been wanneer ik op mijn linkerzij lig, en aangezien ik een vroetelgat ben, draai ik met af en toe eens om. 
Ik ben om 7 uur gaan lopen op de loopband van fitness van het resort. Vooraf ben ik gepasseerd bij Emelie en Geert om Antinal en Buscopan op te halen. Dat zou me de dag moeten helpen doorkomen. Ik heb geen zin om de ganse dag op de wc van de boot te zitten.
De twee glazen deuren van de fitness zaten in het slot, maar je kon de deur gewoon openmaken.
Ik heb 5 kilometer gelopen aan 9 kilometer per uur, zeer op het gemak dus. En op mijn blote voeten. Ik draag normaal Vibram Barefoot schoentjes, maar op een loopband loop ik altijd op mijn blote voeten. Na 20 minuten werd de band echt mega warm, waardoor ik bijna mijn voetzolen heb geroosterd. Het is dus logisch dat ik op mijn linker grote teen een blaar heb. Typisch... 
Gelukkig had ik een mooi zich op de binnentuin, met daarin citrusbomen en een aantal  palmbomen. Ik loop liever op straat, maar hier is het voor mij momenteel iets veiliger. Geen honden hier...

Na een verfrissende douche werd mijn wonde verzorgd door Emelie. Het ziet er niet naar uit dat er een ontsteking op de wonde zit, dus ik ben blij dat ik die antibiotica en ontstekingsremmers niet heb genomen. 
Tegen 8u15 ben ik op onze boot 'Blue' gestapt en zijn we naar de duikplaats van de dag gereden. Het Abu Ramada eiland. Ook vandaag was dat ongeveer 75 minuten varen.
Ondertussen konden we genieten van de zon en maakten we grapjes over het feit dat het in Kortrijk op dat moment 2 graden onder nul was. 

Het Abu Ramada eiland is een oud eiland waar de vissers vroeger, lang geleden, met een kleine boot naartoe vaarden, om er een vuur te maakten om de vis klaar te maken die ze hadden gevangen, en om zich te verwarmen. Op de plaats waar het vuur was, bleef de as achter, en daarom hebben de locals het eiland de naam 'Father of the ashes' gegeven.
Er zijn verschillende duik sites rond het eiland, en dat is eraan te zien want er liggen mega veel boten op anker. 
Het zicht van boven, op de boot is adembenemend. 1000 tinten blauw...

De eerste duik was op de duikplaats Abu Ramada Cave, en ik heb 55 minuten gedoken met Michel. Onze maximale diepte was 30 meter. Een aantal 3 sters zijn naar 40 meter gegaan, en achteraf hoorde ik verschillende buddy's zeggen dat ze het bijna niet doorhadden dat ze zo diep zaten omdat het water zo helder is. Enkel aan de afwezigheid van bepaalde kleuren kan je merken dat je blijkbaar redelijk diep zit.
​Het is dus een heel druk bezochte duikplaats, en dat is eraan te zien: heel veel koraal is afgebroken. Waarschijnlijk van duikers die er tegen zijn gezwommen. 
Tijdens onze briefing wordt er telkens heel hard op gehamerd om niks aan te raken.
​Maar onafgezien van veel kapo t koraal was het opnieuw een prachtige duik. Vooral het laatste stuk was gewoon prachtig!

Na de duik hebben we opnieuw gegeten op de boot en hebben we een kleine siësta gehouden. Erna zijn we naar de zuidkant van het eiland gevaren, voor onze tweede duik van de dag.

De tweede duik was dus op South Abu Ramada. Ik heb gedoken met Emelie als buddy. Bij het te water gaan zaten er bijzonder veel vissen onder de boot. Die kwamen peuzelen van het voedsel dat zich vasthecht aan de onderkant. Smullen maar!
Maximale diepte was 30 meter. Op deze duik heb ik meer vissen gezien. En een aantal mega grote morenen, een aantal blauw gespikkelde roggen, verschillende leeuwvuissen , krokodil vissen, 
Op het einde van de duik lag er een wrak moet daarin nog de motor.

Na deze prachtige duik zijn, we met de boot teruggevaren, samen met tientallen andere boten. Best wel grappig om dat te zien. 

Dit zijn een aantal sfeerfoto's van Laurent:

Tegen 16u15 waren we terug in het resort. Na een douche werd mijn wonde terug ontsmet, en heb ik uitgebreid de tijd genomen om wat zaken aan te vullen in de blogs van de vorige dagen en het voorlopige verslag van vandaag. 
Ik ben om 19 uur gaan eten met Xavier. Het was Egyptische avond, met de mensen die er werken in traditionele klederdracht. Best dat ik mijn kleed vandaag niet aanhad, of voor ik het weet stond ik aan de afwas...
De kerstsfeer slaat hier elke dag een beetje meer toe. Vreemd om dit in deze cultuur te zien... alles voor de toeristen zeker? Een groene ledstrip kerstboom naast een theetafel... het kan allemaal. In de lobby staat een kerstman die op een saxofoon speelt... en er hangt overal versiering. Surréalistisch.

Gisterenavond werden lotjes voor de tombola van deze avond verkocht. Bepaalde KDK-ers hebben wat lotjes gekocht en terwijl ik dit schrijf is het tombola.
Ik ben redelijk moe en verkies op mijn kamer te zitten... Ik hoor morgen wel de sappige verhalen... Er zijn al filmpjes gepasseerd in de groepschat van een wulpse buikdanseres, dus dat beloofd!