Woensdag 29 november: eerste duikdag?

Hoe kan een dag beter starten dan met een ochtendloop? Dat was het plan... Ik was om vijf uur wakker en heb een uurtje aan mijn blog geschreven. Erna ben ik gaan lopen. Twee toertjes van elk vijf kilometer. Blijkbaar lopen hier niet zoveel mensen, want regelmatig werd ik lachend 'aangemoedigd' door de locals. Er staan mega veel gebouwen leeg en dat lijkt surrealistisch. Ofwel zijn ze in opbouw ofwel zijn ze volledig verloedert.
Op bepaalde plaatsen ligt er zoveel vuil dat het wel en stort lijkt.

Er zijn hier mega veel straathonden en tijdens mijn eerste toer zijn er een paar blaffend naar mij gelopen. Bij het tweede toertje zijn er opnieuw vier grote honden blaffend naar mijn gekomen, en heeft er één hond in mijn been gebeten. Dit deed mega veel pijn, maar ik ben zo dom geweest om nog vier kilometer verder te lopen.
Na aankomst in mijn hotelkamer heb ik pas gezien hoe diep de wonde was. Ik heb geprobeerd deze te ontsmetten met alcoholgel, maar al gauw besefte ik dat ik eigenlijk naar een dokter moest.
Bij de lobby vertelden ze me dat ze een dokter gingen bellen, en na mijn douche ben ik bij de hoteldokter geweest.
Die heeft mijn wonde nog beter ontsmet, en vertelde me dat ik naar het ziekenhuis moest voor een injectie. Ik zei hem dat ik binnen een uur wilde gaan duiken, maar dat mocht niet.
Ik moest binnen het uur de injectie krijgen, anders kon het slecht aflopen. 
Na het ontsmetten werd een proper verband rond mijn been gebonden en kon ik aan mijn buddies gaan vertellen dat ik alvast vandaag niet kon duiken.

 Er werd een chauffeur geregeld, en die bracht me naar het staatsziekenhuis, op ongeveer 10 minuten rijden. De nationale sport is blijkbaar toeteren.. .Langs alle kanten wordt er geclaxonneerd. Terwijl mijn chauffeur, Achmed, aan de balie stond, heb ik een foto gemaakt van de ingang. Binnen de vijf seconden werd mijn gsm afgepakt. De agent in kwestie vroeg aan zijn chef wat hij moest doen, en na enkele ogenblikken kreeg ik toch mijn gsm terug.

Wat erna volgde was bijzonder vreemd. Mensen kwamen aan en af lopen, en konden me gewoon voorsteken. Het leek alsof ze een fooi gaven, ofwel was het gewoon een normale betaling. Ik ga dit zaterdag vragen wanneer ik een booster vaccinatie krijg.
De staat van het ziekenhuis leek me middeleeuws, maar ik klaag niet, want ik heb effectief een vaccinatie gekregen. 
Ik wilde dat ze mijn wonde gingen dichtnaaien of plakken, maar twee dokters vertelden Achmed dat ze dat niet wilden doen.
Er werd een ander verband opgekleefd dat bijzonder amateuristisch werd aangebracht. Echt ongelooflijk.
Ik werd teruggebracht naar het hotel en moest niks betalen. Dat zou geregeld worden met de dokter.
Nadien ben ik me gaan aanmelden bij het duikcentrum dat zich bij het hotel bevindt. Peter de eigenaar is al 20 jaar de baas, en na het invullen van alle papieren werd ik door Tarrik naar een ander ziekenhuis gebracht. Een privé ziekenhuis.
Daar kreeg ik te horen dat het 150 euro zou zijn om de dokter te zien, en 150 euro om mijn been te naaien.
Ik heb bedankt en ben toen naar een apotheek op zoek gegaan voor waterdichte pleisters.
Na drie apotheken heb ik de pleisters gevonden. Gelukkig is die apotheek op 500 meter van mijn hotel.
Erna ben ik naar het strand gegaan, en heeft Emelie mijn wonden nogmaals ontsmet en de waterdichte pleister geplakt.  

Ik heb wat gesnorkeld en heb meteen wat mooie filmpjes gemaakt. Die komen misschien later nog in deze blog. 
Over de middag ben ik gaan lunchen met Michel, Emelie, Laura, Amelie, Caroline en Moetje (de moeder van Laurent)
In de late namiddag is de boot toegekomen, en het eerste verhaal was dat ik dolfijnen heb gemist. Spijtig!

Ik ben blijkbaar niet de enige die vandaag is gewond geraakt. Blijkbaar heeft Tom een loodblok van twee kilo laten vallen op de tenen van Sarah. Ik was er niet bij maar ik kan me inbeelden dat zowel het vallen als de reactie van Sarah door merg en been is gegaan. 
​En ook Anneke heeft zich aan haar tenen bezeerd doordat ze ergens tegenaan is geschopt. 

Na een uitgebreide aperitief ben ik met Emelie gaan shoppen. Ik heb een warme hoodie gekocht en nog wat water resistent plakkers. ​

Daarna zijn we met een ganse bende naar een bbq geweest. Er was animatie, onder andere een buikdanseres, en uiteindelijk is de halve crew van KDK op het podium beland om te dansen.

Omdat de sfeer er in zat, is Xavier met kleren en al in het zwembad gesprongen. Hilarisch!

Na het eten zijn wat nog wat cocktails gaan drinken in de lobby en tegen 22u30 ben ik gaan slapen.