Woensdag 18 december

Dag van vertrek. Ik heb niet veel geslapen, waarschijnlijk door de stress. Ik heb de laatste maanden heel veel gewerkt en heb enorm uitgekeken naar deze dag, maar de reis naar San Juan zelf geeft me redelijk wat stress.
Om 7 uur ben ik (veel te vroeg) vertrokken naar de luchthaven. Had geen zin om me nodeloos op te jagen in de file. Ik was uiteraard uren te vroeg, maar hey, beter twee uur te vroeg dan één minuut te laat! 
Ik heb mijn valies met mijn duikmateriaal laten inpakken in folie en op hun wachtbord stond een fout. Ik heb er een foto van gemaakt en daardoor vroeg die gast me om de tekst te verbeteren op zijn gsm zodat ze het kunnen aanpassen. Ik heb taal-advies korting gevraagd, maar die heb ik niet gekregen.

Check in ging makkelijk en douane ook. Ik had een kilo Flandrien Grand Cru mee in mijn handbagage, en daardoor moest ik mijn valies openmaken, maar de kaas zelf toch met me mee.
Vlucht naar Madrid had een half uur vertraging, waardoor ik me heb opgejaagd om de luchthaven om mijn aansluitende vlucht te vinden.
De gate was blijkbaar gewijzigd, waardoor ik niet wist waar ik naartoe moest en op de schermen kon ik de vlucht naar San Juan eerst niet vinden. Op mijn ticket stond S4, maar daar stond een vlucht naar Bogota gepland. Uiteindelijk bleek de vlucht naar San Juan verzet naat S49, aan de andere kant van deze impressionante terminal. Deze keer geen tijd om   een (veel te duur) gastronomisch bordje Iberico ham met bijhorden pint te verorberen.
​Ik ben een poets robot tegen gekomen en heb die spontaan begroet. 
Ik was gelukkig op tijd bij de gate. Bij de paspoort controle vroeg men naar mijn ESTA  formulier, maar aangezien ik een over een geldig B1/B2 Visum beschik had ik geen ESTA aangevraagd.
Een half uur later zat ik op het vliegtuig en met een half uur vertraging zijn we vertrokken.

Ben locale tijd om 20u05 geland. Een dik kwartier later had ik mijn beide valiezen, maar heb een half uur aangeschoven voor een drugcontrole met een hond. We moesten per 10 in een rij gaan staan, alsof ze ons gingen fusierleren. Bij mijn buur bleef de hond hangen, omdat er blijkbaar ham in zijn valies zat. Die hand had blijkbaar honger na een lange dag snuffelen. 20 minuten later was ik door de pasport controle, maar ik moest langs de douane om mijn valiezen te scannen. Men had me gevraagd of ik eten meehad, en nadat ik had gezegd: kaas, bier en chocolade  ben ik er net zoals drie jaar geleden uitgepikt. Een half uur later stond ik eindelijk buiten.
Wat me meteen opviel wat een drukkende warmte. Het regent momenteel veel, dus de luchtvochtigheid is zeer hoog, en aangezien het 27 graden is, komt dit redelijk hard aan. Heerlijk!
Ik ben door Tony opgepikt en een kwartier later was ik in zijn huis. Het was een hartelijk terug zien van zijn familie. We samen hebben enkele biertjes gedeeld, en bekeken wat we samen gaan doen. Plan was om maandag samen een bier te brouwen in zijn brouwerij, maar we gaan dit vrijdag al doen.
Om half één ben ik gaan slapen. Er is momenteel 5 uur verschil met België, dus het was een lange dag.